محبوب من دلم گرفته

قلبم به سختی فشرده می شود و دوست دارم تا نه قطره قطره که دریا دریا طوفان دلم را مویه کنم و تو را بخوانم  

می دانم که از تو دور شده ام و می دانم که تو از من دور نیستی اما انگار کورم و تو را نمی بینم  

محبوب من

مرا به ضیافت خوانده ای ؟! اکنون تو خود بگو چه کنم ؟

چگونه بیایم ؟! من که هر روز عهدی با تو بستم و به ساعتی نرسیده شکستم .

تو بگو چگونه و با کدام روی به ضیافتت قدم

گذارم ؟ همیشه از تو به من عشق و محبت رسید و از من به تو ... .بگو چگونه بیایم ؟

حالا بیایم ، چگونه تو را با جمال پر

محبتت نظاره کنم که این همه بی وفایی و پلیدی مرا نادیده گرفته ای و دوباره

برای آشتی با من پیش قدم شده ای ؟ آنکه قهر

کرد و دور شد من بودم و اکنون تو ... یعنی باور کنم که تو با تمام عشقت ،

با تمام بی نیازیت به من، باز هم چون همیشه

خریدار منی ؟